- Na današnji dan, 1. septembra 1939. godine Njemačka je bez objave rata napala Poljsku i time započela Drugi svjetski rat, koji je trajao šest godina uz učešće 61 zemlje.
Poginulo je oko 50 miliona ljudi, a ranjeno više od 35 miliona. U toku noći između 31. avgusta i 1. septembra grupa Njemaca obučenih u poljske uniforme je napala njemačku radio stanicu Glajvic. Njemačka vlada je lažno optužila Poljake da su ovo uradili njihovi vojnici, pa je ovu provokaciju iskoristila kao povod za napad na Poljsku. Njemci su svojim planom „Vajs“ predvidjeli koncentričnu ofanzivu glavnim snagama iz Istočne Pruske i Šlezije da bi prvo okružili i uništili glavne poljske snage zapadno od Visle. U drugoj etapi je predviđeno da se velika kliješta spoje istočno od Buga i da se tu unište preostale poljske snage. Za izvođenje ovog napada, Njemačka je pripremila oko 2 miliona vojnika, preko 2.000 aviona, oko 2.500 tenkova i 25 ratnih brodova. Usled nepovoljnog strateškog položaja Poljske, poljski generalštab se nalazio u vrlo delikatnoj situaciji prilikom donošenja odluke gdje bi se trebao organizovati glavni otpor agresoru. Politički, ekonomski i psihološki razlozi su prevagnuli, pa je Generalštab odlučio da glavne snage brane granični front dužine 1.600 kilometara, i da se tako zaštite industrijski i poljoprivredno najbogatije granične oblasti gdje se nalazio i najveći broj stanovnika. Vojni razlozi su nalagali da se glavni otpor pruži na liniji Narev-Visla-Dunajec, koja je bila mnogo kraća ( 1.000 kilometara ) i koja se nalazila iza rječnih prepreka. Pošto je Generalštab usvojio prvu varijantu, glavne poljske snage dobile su zadatak da brane graničnu liniju, dok je u strategijskoj rezervi trabalo da bude 14 pješadijskih divizija. Međutim , zbog nedovršene mobilizacije i iznenadnog njemačkog udara, ovakav raspored nije realizovan. Iznenada i bez objave rata njemačke oružane snage 1. septembra 1939. izvršile su snažan napad na Poljsku. Njemačka avijacija je napala poljku avijaciju na aerodromima, protivavionske baterije, željezničke stanice i druge važnije objekte radi spriječavanja mobilizacije i koncentracije Poljaka na graničnom frontu. Pošto je u ovim napadima nanijela ogromne gubitke poljskoj avijaciji i još više povećala svoju prevlast u vazduhu, ona je potom ukazivala veliku pomoć kopnenim snagama. Sve njemačke armije su preduzele opštu ofanzivu ujutro 1.septembra na frontu od Istočne Pruske do Slovačke, savlađujući uporan otpor malobrojnih poljskih posada koje su branile granična utvrđenja. Zahvaljujući iznenađenju, velikoj nadmoćnosti, uspješnom dejstvu i sadejstvu svoje avijacije, njemačke kopnene snage za prva tri dana postigle su odlučujuće uspjehe. Sudbina Poljske bila je zapečaćena 17. septembra, jer su se tenkovske jedinice toga dana spojile kod Vlodave i time onemogućile povlačenje poljskih snaga u prijateljsku Rumuniju a jedinice Crvene armije su prešle poljsku granicu. Istog dana se poljska vlada sa oko 32.000 vojnika uspjela povući u Rumuniju. Još prije završetka operacija u Moskvi je zaključen sporazum između SSSR-a i Njemačke o granicama. Nova granica je išla takozvanom Kerzonovom linijom. SSSR je dobio 202.400 kvadratnih kilometara sa oko 10 miliona stanovnika, a Njemačka 185.600 kvadratnih kilometara sa oko 21 milion stanovnika. Od toga su Njemci 91.700 pripojili Trećem Rajhu, a ostalu teritoriju su pretvorili u poljski generalni guverneman.
- Na današnji dan, 1. septembra 1715. godine umro je francuski kralj Luj XIV, nazvan “Kralj Sunce“.
Na prijesto je stupio kao petogodišnjak, regentkinja je bila njegova majka Ana Austrijska, ali je stvarnu vlast vršio do svoje smrti kardinal Mazaren. Nakon smrti predsjednika, vlade kardinala, Mazarena Luj XIV je preuzeo kontrolu nad vladom. Tokom vladavine Luja XIV Francuska je postala ekonomska i kolonijalna sila i centar evropske kulture. Luj XIV sagradio je Versaj, simbol apsolutističke monarhije. Vladavina Luja XIV trajala je 72 godine. Bila je to najduža vladavina u evropskoj istoriji. Ojačao je moć i uticaj Francuske u Evropi. Francuska je u doba njegove vladavine ratovala u tri velika rata: Francusko-holandski rat, Rat Velike alijanse i Rat za špansko nasleđe i učestvovala je i u dva manja rata. Političku i vojna scenu Francuske tokom njegova života činile su takve ličnosti kao kardinal Mazaren, Nikola Fuke, Žan Batist Kolber, Mišel Letelije, Luvoaz, Veliki Konde, Anri Tiren, Voban, maršal Vilar i Turvil. Dok je vladao Francuska je postigla ne samo političku i vojnu nadmoć, nego je dominirala i kulturom sa različitim ličnostima kao što su bili Molijer, Žan Rasin, Žan de Lafonten, Šarl Lebren , Žan Batist Lili, Jasent Rigo, Andre Lenotr, Klod Perol i Žil Arden-Mansar. Kulturna dostignuća tih ljudi doprinijela su prestižu Francuske, njenog naroda, jezika i kralja. Luj XIV je uspješno radio na stvaranje centralizovane države, u kojoj se vladalo iz prijestonice. Stvorio je modernu državu od rascjepkane feudalne države. Luj XIV je postao primjer apsolutističkog vladara. Često mu se pripisuje fraza „Država, to sam ja“ iako istoričari smatraju da su mu to vjerovatno prišili politički protivnici, kao stereotipan način potrde njegovog apsolutizma. Sasvim suprotno od toga, Luj je na samrti rekao „Ja umirem, ali država će uvijek ostati“.
