- Na današnji dan, 2. jula 1451. godine gospodar Zete Stefanica Crnojević zatražio je od Venecije posredovanje u oslobađanju sina Ivana iz zatočeništva kod bosanskog vojvode Stefana Vukčića Kosače.
Stefan Vukčić bio je osnivač vojvodstva Svetog Save, kasnije nazvanog Hercegovina, po njegovoj tituli Herceg od Svetog Save. Naslednik je Sandalja Hranića Kosače od 1435. godine, bio je najistaknutiji među Kosačama. Proširio je vlast na Omiš, Poljicu, Trebinje, Klobuk, trg Podgoricu i utvrđenja Medun i Soko u Gornjoj Zeti i Bar (Donja Zeta). Ugrožen od Mlečana i zetskoga vojvode Stefana Crnojevića, koji su mu ubrzo zatim oteli Bar, Gornju Zetu i Omiš, pomirio se sa bosanskim kraljem Stefanom Tomašem, sa kojim je do tada ratovao. U znak pomirenja pristao je na udaju kćeri Katarine za bosanskog kralja. Ubrzo se proglasio „Hercegom od Svetog Save“. Teritorija pod njegovom vlašću, od tada poznata pod imenom Hercegovina, protezala se od Lima do Cetine i od Rame do Kotorskoga zaliva. Na tom je prostoru bio samostalan vladar. Težnje za privrednim osamostaljenjem Hercegovine došle su do izražaja i u njegovim naporima da Herceg Novi razvije u pomorsko i trgovačko središte. Pošto su Osmanlije počele upadati u njegovu zemlju, pomirio se i sa novim bosanskim kraljem Stefanom Tomaševićem. Nakon pada Bosne 1463. godine njegove su zemlje postepeno osvajale Osmanlije (Hum i Podrinje) i Mlečani (Neretvansku krajinu). Krajem života vlast mu je bila svedena na usko primorsko područje sa Herceg Novim, koji su Osmanlije zauzeli 1482. godine.
Hercegovina je istorijska država koja je prvobitno postojala pod imenom Hum ili Humska zemlja, a u srednjem vijeku dobila ime Hercegovina,. Danas označava geografsku oblast koja obuhvata južnu polovinu Bosne i Hercegovine. Hercegovina kao stara srpska srednjovjekovna zemlja bila je mnogo veća i obuhvatala je djelove današnje zapadne Crne Gore, djelove Polimlja i gornjeg Podrinja, kao i Boku Kotorsku. Ova država je ime dobila po tituli Hercega od Svetoga Save, vladara ovog područja iz XV vijeka Stefana Vukčića Kosače. Kroz istoriju se nazivala i Humska zemlja, Hum ili Zahumlje. Po društveno-istorijskim kriterijumima, Hercegovina se na nekim od ovih teritorija preklapa sa Bosnom. Hercegovina zauzima oko 20% teritorije Bosne i Hercegovine, gdje živi oko 10% stanovništva zemlje.
- Na današnji dan, 2. jula 1860. godine Rusi su osnovali grad Vladivostok na obali Amurskog zaliva, koji je kasnije postao najznačajanija luka (pomorska i vazdušna baza) na ruskom Dalekom istoku.
Vladivostok, ruski dalekoistočni grad, prijestonica Primorskog kraja, koji je do skoro bio „zabranjen“ za strance, a građani Sovjetskog saveza su u njega ulazili samo uz specijalnu dozvolu, toliko je udaljen od Moskve da ga većina žitelja centralne Rusije nikada nije ni posjetila. U sovjetsko doba postao je sjedište ruske Pacifičke flote i od tada, više od tri decenije, sve do 1991. godine imao je status „zatvorenog grada“. Iz Moskve do Vladivostoka avionom se stiže za osam-devet sati i tek tada se zaista shvata veličina Rusije. Do te poslednje tačke na ruskoj Transsibirskoj željeznici, vozom se putuje sedam dana, tokom kojih se prelazi skoro 9.300 kilometara kroz dva dijela sveta (Evropu i Aziju), 14 oblasti, oko 90 gradova i čak sedam vremenskih zona. Kada se Vladivostok budi, Moskva spava. Kada se Moskva budi, Vladivostok ide na ručak. Vladivostok se nalazi na sto i nešto kilometara do ruske granice sa Kinom, baš one granice koju je utvrdio Srbin grof Sava Vladislavić, moćni državnik koji je zadužio Rusiju, savjetnik ruskog cara Petra Velikog za istočna pitanja, ali i Katarine i utemeljivač srpsko-ruskih veza. U Vladivostoku živi nešto više od 600.000 ljudi, koji se uglavnom bave ribolovom i trgovinom. Pored toga, izvor posla je i ogromna luka, koja se širi uz cijelu gradsku obalu. Slobodna luka se smatra novom morskom kapijom za međunarodnu privredu, a Vladivostok pacifičkom prijestonicom Rusije i „vratima Rusije u Aziju“. Do prve decenije XXI vijeka Vladivostok i cio Daleki istok bili su skoro zaboravljeni od strane moskovskih vlasti. Razvoj Dalekog istoka postao je nacionalni prioritet Rusije u XXI vijeku, a država je napravila posebne programe za razvoj regiona. Da bi se stvorila jasnija slika o toj teritoriji, dovoljno je reći da Daleki istok zauzima teritoriju veću od šest miliona kvadratnih kilometara, što je 36 odsto površine cijele Rusije, a tu živi samo 6,5 miliona ljudi. Ima devet oblasti, a najveća među njima je Jakutsk, koji je i najveća administrativno-teritorijalna jedinica na svijetu. Po teritoriji je čak veći i od Argentine, osme po veličini države na svijetu. On je veličine kao skoro šest Francuski ili 13 Velikih Britanija i ima tri vremenske zone.
