- Na današnji dan, 3. jula 1583. godine ruski car Ivan Grozni je, u toku jedne svađe, ubio sina.
On je sproveo značajne reforme u Rusiji, a zbog okrutnog odnosa prema bojarima dobio je naziv Grozni. Kao tragični lik bio je inspiracija slikarima, muzičarima, književnicima. Ruski narod je u to vrijeme bio iscrpljen poljsko-litvanskom okupacijom, čestim pustošenjima od strane tatarskih hordi i nerijetkim unutrašnjim nemirima. Čitav vijek poslije propasti Romejskog carstva, došlo je do preporoda pravoslavne Rusije, oličenog u harizmatičnoj ličnosti Ivana Groznog. Car Ivan potiče iz dinastije Rjurikoviča. Prvog ruskog Cara na zapadu uvriježeno smatraju veoma surovim vladarem, mada i u samoj Rusiji ima onih koji ne shvataju pravo značenje njegovog nadjenutog imena Grozni, tj. Strašni (može i Silni) po ruskom. Njegovo rođenje bješe mistično, rođen je po velikom nevremenu kakvo Rusija do tada ne pamti. Njegovi roditelji su to shvatili kao Božju promisao za Rusiju, pa ga nazvaše Grozni. Naime, Car Ivan jeste bio grozan i strašan, ali samo za neprijatelje Rusije i pravoslavlja. Za vrijeme njegovog carevanja Rusija se u znatnoj mjeri proširila. Kazanjski Hanat, kao i volgo-kaspijsku oblast Astrahanj, oslobodio je od Tatara i pripojio Rusiji. Tom prilikom je oslobođeno negdje oko 100.000 ruskih zarobljenika. Poslije toga i zapadni Sibir. Rusko stanovništvo se takođe znatno uvećalo za njegova carevanja. Tako je on postao utemeljivač Velike Rusije. Bojari su bili skloni izdaji i korupciji, koje su dopirale i do najviših ešalona vlasti u tadašnjoj Moskoviji. Opričnina je predstavljala od samog cara strogo selektiranu vojsku pod zavjetom, ona je bila svojevrsni vojno-monaški red. Ivan Grozni je uspostavio, po prvi put u istoriji ruske državnosti, pravni poredak za suđenje prestupnicima i državnim neprijateljima. Vatikan je poslao ruskom caru svoje izaslanike, kako bi cara a preko njega i sav ruski narod pokušali preobratiti u rimokatolicizam. Primijenjena je slična taktika misionarenja kao sa Aleksandrom Nevskim. Na iznenađenje latinskih poslanika ruski car ih je dočekao sa apologijom jednog velikog bogoslovskog erudite. Uopšte, papske legate je zapanjila inače velika erudicija koju je posjedovao Ivan Grozni. Zaprepastila ih je i privrženost ruskog naroda pravoslavlju. Morali su da se vrate u Vatikan neobavljenog posla. Ivanova vladarska snaga ogleda se i u novopodignutom lučkom gradu Arhangelsk na sjeveru, radi lakšeg obavljanja trgovine sa Evropom. Zatim, osnovao je i prvu štampariju u Rusiji, sazidao je Kremlj. Takođe, ktitor je i obnovitelj veoma velikog broja manastira i crkava. Darodavac je i manastira na Svetoj Gori.
- Na današnji dan, 3. jula 1608. godine francuski istraživač Samiel de Šamplen osnovao je kanadski grad Kvebek.
Kanada je federalna, parlamentarna, ustavna monarhija na sjevernom dijelu Sjeverne Amerike. To je zajednica deset pokrajina i tri teritorije koje se protežu od Atlantskog do Tihog okeana i na sjeveru prema Sjevernom ledenom okeanu, pokrivajući oko 10 miliona km², što Kanadu čini drugom najvećom zemljom na svijetu po ukupnoj površini i drugom zemljom po površini kopna. Na jugu Kanada se graniči sa SAD, a njihova granica je najduža granica dvije države na svijetu. Veći dio zemlje ima hladnu ili jako hladnu zimsku klimu, ali su južna područja topla tokom ljeta. Kanada je rijetko naseljena zemlja, najvećim dijelom kopnene teritorije preovlađuju šume i tundre, kao i Stjenovite planine. Zemlja je visoko urbanizovana, 82% od preko 35 miliona stanovnika živi u većim ili srednjim gradovima, od kojih se mnogi nalaze u blizini južne granice. Glavni grad države je Otava, a najveće metropolitske oblasti su Toronto, Montreal i Vankuver. Teritoriju današnje Kanade su, prije evropske kolonizacije, već nekoliko hiljada godina naseljavali brojni autohtoni narodi. Počevši od kraja XVI vijeka, uspostavljane su britanske i francuske kolonije, a prva je bila kolonija Kanada koju je Francuska uspostavila 1533. godine. Kao posledica raznih oružanih sukoba, Britanska Sjeverna Amerika je sticala i gubila teritorije, sve do kraja XVIII vijeka kada je kontrolisala većinu onoga što je danas Kanada. 1867. godine, kolonije tadašnje Kanade, Nju Bransvik i Nova Škotska su se ujedinile kako bi formirale poluautonomni federalni Dominion pod imenom Kanada. Nakon ovoga uslijedilo je okupljanje novih pokrajina i teritorija u sastav Dominiona, da bi danas taj broj iznosio deset pokrajina i tri teritorije, koje čine savremenu Kanadu. Kanada je postigla skoro potpunu nezavisnost Vestminsterskim statutom 1931. godine, izuzev moći izmjene svog ustava. Sa Aktom o Kanadi iz 1982. godine, Kanada je preuzela i to ovlašćenje. Država je službeno dvojezična na federalnom nivou. Jedna je od etnički najraznovrsnijih i multikulturalnih zemalja, što je posledica velike imigracije iz mnogih drugih djelova svijeta. Njena napredna privreda je deseta po veličini na svijetu, oslanjajući se uglavnom na svoje bogate prirodne resurse i dobro razvijene međunarodne trgovinske mreže. Duga i složena veza Kanade sa Sjedinjenim Američkim Državama, značajno je uticala na njenu privredu i kulturu. Kanada je razvijena zemlja i nalazi se na petnaestom mjestu po najvišem nominalnom prihodu po glavi stanovnika na svjetskom nivou, kao i deseto mjesto na Indeksu humanog razvoja. Nalazi se u samom vrhu prema međunarodnim mjerenjima transparentnosti vlasti, građanskih sloboda, kvaliteta života, ekonomske slobode i obrazovanja. Kanada je krunska zemlja Komonvelta nacija. Članica je Frankofonije, kao i nekoliko glavnih međunarodnih i međuvladinih institucija ili grupacija, uključujući Organizaciju ujedinjenih nacija, NATO i Sjevernoameričkog sporazuma o slobodnoj trgovini i foruma Azijsko-pacifičke ekonomske saradnje.
