Na današnji dan, 6. oktobra 1988. godine pod pritiskom demonstracija rukovodstvo Vojvodine podnelo je ostavke.
Tokom protesta demonstranti su na funkcionere, koji su pokušali da im se obrate, bacali jogurt, zbog čega je taj događaj kasnije nazvan „jogurt-revolucija“. Dešavanja su počela dan ranije kada se 15.000 demonstranata iz gradova širom Vojvodine, kojima su se priključili i radnici privrednih giganata iz Novog Sada i Novosađana, okupilo ispred zgrade Pokrajinskog komiteta. Prema tadašnjim procjenama broj okupljenih u dva dana protesta iznosio je 70.000 ljudi. Samu zgradu Pokrajinskog komiteta i rukovodstvo u njoj štitila su tri kordona milicije, koji su se sukobili sa demonstantima. Naime, okupljeni su kamenčićima, sitnim novcem i jogurtom u tetrepaku napali zgradu i rukovodioce. Vojvođansko rkovodstvo tražilo je vojnu intervenciju, ali se ubrzo utvrdilo da vojska može da interveniše u nekoj republici SFRJ samo ako su sa tim saglasni predsjednik te republike. Vojvođanski visoki funkcioner Šogorov se sastaje sa Miloševićem od koga traži da zaustavi demomstrante:
”Ja bih zamolio druga Miloševića da dođe u Novi Sad i na licu mjesta procijeni situaciju. Niko nikog ne sluša, gađaju nas jogurtom i mlijekom. Druže Slobodane ako vi ne dođete i umirite narod, svi ćemo izginuti”, rekao je Šogorov.
„Samo vi podnesite ostavku, a ja ću poslije toga doći“, odgovorio je Milošević.
” Mi pripremamo konferenciju o svim problemima”, rekao je Šogorov.
” Ta vaša konferencija više nikog ne zanima”, odgovorio je Milošević i stavio tačku na sudbinu autonomaškog rukovodstva u Vojvodini.
Epilog je poznat, kompletno rukovodstvo AP Vojvodine podnijelo je ostavku. Na novosadskom trgu, kada se saznalo za ostavke autonomaša, krenula je pjesma. Povučeni dešavanjima jedna grupa demonstranata skida tablu sa nazivom Ulica 28. februara 1974. kojim je svojevremeno bio obilježen novi ustav Vojvodine i postavlja simboličnu sa nazivom 6.oktobar 1988. Ovim je počeo politički proces poznat kao Događanje naroda. U narednih pola godine, do proljeća 1989. godine smijenjeno je političko rukovodstvo Kosova i Metohije na čelu sa Azemom Vlasijem i Kaćušom Jašari. Oni su se povukli poslije demonstracija u Beogradu i parole: ” Uhapsite Vlasija”.
Na današnji dan, 6. oktobra 1737. godine na poluostrvu Kamčatki talasi izazvani vulkanima na dnu mora dostigli su visinu od 70 metara – najvišu u istoriji.
Na istočnoj ivici nepreglednog Sibira sa tri strane oivičeno Tihim okeanom usidreno je poluostrvo Kamčatka. Njegovo kopno zajedno sa 56 Kurilskih ostrva toliko je daleko da ga čak i Rusi izbjegavaju i pribojavaju ga se. Ali priroda koja ga krasi oduzima dah. Velika udaljenost od ostatka zemlje i surova klima (duge hladne zime i kratka oštra ljeta sa izobiljem kiše) koja vlada na Kamčatki uticala je da poluostrvo bude proglašeno najsurovijim dijelom velike Ruske države. Toliko je bilo nepopularno da se čak ni politički zatvorenici nikada nisu slali tamo jer niko nije htio da tamo živi i čuva ih. Ovu zabačenu zemlju su naseljavali Korjaci i Čukči, a najveći dio njih nestaje sa lica Zemlje pod najezdom carskih Kozaka u XVIII vijeku. Njihovi malobrojni potomci i danas naseljavaju poluostrvo. Najveće naselje sa oko 240000 žitelja je Petropavlovsk Kamčatski, velika ribarska luka sa respektabilnom flotom brodova. Napredak modernog saobraćaja bar donekle je približio Kamčatku ostatku svijeta i omogućio nam da upoznamo njenu drugu, svjetliju stranu. I na primjeru Kamčatke priroda je spojila nespojivo, led i vatru, i stvorila nešto prelijepo. Hladno i zabačeno poluostrvo jedna je od najaktivnijih zona čuvenog Vatrenog pojasa Pacifika. Na poluostrvu postoji oko 150 vulkana od kojih je barem 30 aktivno. Najpoznatiji je vulkan Ključevskaja Sopka, visok 4750 metara čija kupa važi za jednu od naljepših i najpravilnijih na planeti. Iz kupe na vrhu planine neprekidno izbija gust dim a pravih erupcija bilo je preko 50 u posljednjih 30 godina. Osim njega svjetskoj javnosti poznat je i vulkan Sčubelja Sopka čija je erupcija pepela početkom dvadesetog vijeka prekrila čitavo poluostrvo. Na Kamčatki se nalazi oko 10% svih aktivnih vulkana na planeti Zemlji. Aktivne vulkane po pravilu prate i moćni zemljotresi. Predivni gejziri upotpunjuju gore pomenute tektonske aktivnosti. Mogu se sresti širom poluostrva, a najpopularniji su oni u Dolini gejzira. To je zona u podnožju aktivnog vulkana Kronotska Sopka sa preko 25 izvora tople vode. Rijetki turisti najčešće posjećuju Veliki gejzir koji na svakih sat vremena izbacuje mlaz vrele vode do visine od 49 m u trajanju od 4 minuta. Prelijepo Kronotsko jezero upotpunjuje prirodni rezervat površine preko 10000 km2. Osim prelijepih pejzaža koji pomalo podsjećaju na Island ili Aljasku prirodu poluostrva jedinstvenom čine i mnogobrojne životinjske vrste. Najveći mrki medvjedi Evroazije, losovi i sibirski mufloni najveći su primjerci faune Kamčatke. Srebrne lisice, arktičke vjeverice i mrmoti podsjećaju kakva je klima ovdje zastupljena. A uz obale najčešće se srijeću foke i razne vrste morskih ptica. Ujedno, foke, losovi i ribe glavni su izvor sirovina neophodnih za život lokalnog stanovništva. Kamčatka će još dugo ostati jedna od rijetkih oaza naše planete koju ljudi nijesu u potpunosti upoznali i iskoristili.