Na današnji dan 1874 godine rođen je ruski filozof Nikolaj Aleksandrovič Berđajev, mislilac hrišćanske inspiracije, jedan od najvećih filozofa 20. vijeka, čije su ideje ključ za razumijevanje duhovne situacije savremenog čovjeka. Za njega je ljudska ličnost kao duhovni entitet najviša vrijednost.
U njenoj stvaralačkoj osnovi je apsolutna sloboda, koja proizlazi iz bezdana, podzemlja. Sadržaj te kreativne dimenzije jeste dijalektika Bogočoveštva, misterija „rođenja Boga u čovjeku i čovjeka u Bogu“, a sama ličnost nije nešto gotovo, stabilno i dovršeno, jer je stalno pokreće kreativna energija, pri čemu se prepliću čovjek kao mikrokosmos i univerzalno kao makroantropos. Filozofski izraz je oblikovao u atmosferi usamljenosti, proročki zanijet elementima iracionalnih težnji, eshatoloških i mističkih želja, u uslovima sukoba s inertnim svijetom materije i zlih slutnji.
Stalnom težnjom za originalnošću, postao je najpopularniji ruski filozof na Zapadu, mada je uvijek bio krajnje suzdržan prema zapadnim sistemima vrijednosti i načinu života. Rusiju pritisnutu boljševičkom diktaturom je krajnje nevoljno napustio 1922. i 1948. je umro u Francuskoj kao emigrant. Djela: „Hrišćanstvo i klasna borba“, „Smisao istorije“, „Filozofija slobode“, „Čovjek i mašina“, „Izvori i smisao ruskog komunizma“, „O ropstvu i slobodi čovjeka“.
Ovom prilikom jutros smo razgovarali sa docent-doktorom na Filosofskom fakultetu u Nikšiću g. Radojem Golovićem.
Docent doktor Radoje Golović je svoju doktorsku disertaciju „Filosofija preobraženog erosa i metafizika srca po Borisu Petroviču Višeslavcevu“ odbranio na čuvenom moskovskom državnom univerzitetu Mihaila Lomonosova. Njegova oblast istraživanja je istorija ruske filosofije.
