Prva svečanija proslava praznika Svetog Simeona Mirotočivog u Podgorici dogodila se 2000. godine, kada su članovi Pravoslavnog bratstva „Sveti Simeon Mirotočivi“ dobili blagoslov od blaženopočivšeg Mitropolita Amfilohija da se potrude i naprave malo organizovaniju i svečaniju proslavu svoje slave.
„Mi smo obilježavali svake godine svoju slavu na jedan onako skromniji način. Naravno, bila je služba, slavski kolač, neko manje posluženje i tako, međutim, jedne godine smo se dogovorili da bi bilo lijepo da malo svečanije organizujemo tu slavu i praznik Svetog Simeona Mirotočivog. Naravno, Mitropolit Amfilohije je to jedva dočekao, je li Bog dao da se proslavi svečanije i tako.
Te godine on nije bio u mogućnosti da prisustvuje, da li je bio otputovao ili tako nekako, i on je blagoslovio da tu liturgiju služi današnji naš mitropolit gospodin Joanikije, tadašnji vikar budimljanski i da te 2000. godine ovdje pod ovim svodom ulaska u hram koji zovemo Vitlejemska pećina (pošto u hramu su bile skele nije bilo moguće unutra služiti), tu je proslavljen praznik Svetog Simeona Mirotočivog svečanije, sa arhijerejskom liturgijom koju je služio tada vikarni episkop budimljanski Joanikije, i onda nakon toga naravno blagosiljanje slavskog kolača, svečana trpeza, bio je prisutan veliki broj ljudi, a onda smo u večernjim časovima imali duhovnu akademiju u, mislim da je bio Dom vojske, gdje je takođe bio jedan prigodni program i na toj akademiji je besjedio blaženopočivši naš dragi profesor Predrag Vukić.
Sigurno bi se mogao sada u arhivi negdje pronaći i taj snimak. Bila je puna sala Doma vojske koja nije nimalo mala, bila je prepuna, naročito mladih ljudi i to je bila najsvečanija proslava Svetog Simeona Mirotočivog od obnove crkvenog života i dolaska Mitropolita Amfilohija na tron mitropolita“, kazao je protojerej Mirčeta Šljivančanin, starješina Crkve Svetog Georgija pod Goricom, u razgovoru za Radio „Svetigora“, podsjećajući se obnovljenih proslava Svetog Simeona Mirotočivog i Litija kroz Podgoricu njemu u slavu i čast.
„Poslije nekolike godine mitropolit je blagoslovio da bi bilo dobro i da se ide litijski do Nemanjinog grada. I to tako da ta litija bude uz učešće svog sveštenstva, episkopa, većeg broja koje je mitropolit pozivao i prosto ta svečanost je počela da dobija tako jedan veličanstveni karakter uz učešće hiljada i hiljada ljudi, svog sveštenstva i monaštva Mitropolije crnogorsko-primorske.
Dobila je ustvari jedan značaj eparhijske slave, mogli bi tako možda da je definišemo. Da je to dan kada se svi, episkop, sveštenstvo, monaštvo i vjerni narod saberemo na jednom mjestu, projavimo se kao Crkva što i jesmo i da saborno proslavimo tako velikog svetitelja koji je rođen u našem gradu“, zaključio je otac Mirčeta.
Olivera Balaban
