Liturgijom povodom hramovne slave načalstvovao je jeromonah Vladimir Palibrk, sabrat manastira Ostrog uz sasluženje protojereja Radmila Čizmovića, paroha pješivačkog.
Tokom Liturgije, za pjevnicom su odgovarali Aleksandar Vujović, profesor Bogoslovije Svetog Petra Cetinjskog na Cetinju, kao i Miloš Nenezić, doktorand teologije na Pravoslavnom Bogoslovskom Fakultetu Sveti Jovan Bogoslov u Beogradu.
Nakon čitanja iz začala iz Svetog Jevanđelja svima sabranima obratio se načalstvujući jeromonah Vladimir Palibrk.
U prvom dijelu svog pastirskog slova on se osvrnuo na život, djelo i značaj svetog Nikole:
,,Evo nas sabrani u ovome svetome Hramu, oko Svetog oca našeg Nikolaja Mirlikijskog čudotvorca koji nas je sabrao da proslavimo ime Božije i njega koji je čitav svoj život radio samo na tome da se proslavi u njegovom životu Gospod i Bog naš Isus Hristos. I uspio je divno u tome”.
U nastavku on je dao poseban osvrt na vrlinski život koji ga je i načinio znanim cijelome svijetu, i pred Bogom i pred ljudima:
,,Šta je učinilo Svetog Nikolu tako velikim pred Bogom i pred ljudima?
Mi znamo da je on svetitelj naše Svete pravoslavne crkve, ali sveti Nikola je poznat i na zapadu i na svakom kutku svijeta i njemu se svi mole i obraćaju, bez obzira na vjeru. Baš poput Svetog Vasilija Ostroškog i sveti Nikola sve prima, sve molitve prihvata, svima hita da podijeli milost i ljubav Božiju”.
Otac Vladimir se posebno osvrnuo i na veoma vaćan vrlinski element u životu svakoga hrišćanina, a to je sveta prostota:
,,Veoma je važno da u duhovnom životu hrišćanina postoji nešto što se zove sveta prostota, a to je upravo nešto što su imali sveti Božiji ljudi. A šta to znači?
To znači da oni nisu unosili komplikovanog u odnos sa Bogom, u zapovjesti Božije. Dok mi koji smo grešni, za razliku od njih, mi unosimo uslovljavanje u zapovjesti Božije i u sam odnos sa Bogom”.
,,Najviše se to projavljuje kroz etički konflikt, što u biti znači sumnjati u Boga, što se upravo desilo i sa našim praroditeljima Adamom i Evom. Đavo je u njihov um ubacio sumnju u Boga, oni su je prihvatili i počinili su prvorodni grijeh i izgubili rajsko – sveto stanje”. – podsjetio je on.
Otac Vladimir je ukazao da je cijelog svog života Sveti Nikola imao besprekornu odčlučnost, vjeru i djelanje pa je bio kadar pomagati svima bez ostatka:
,,Odvajajući se od Boga mjera racionalnosti nam počinje biti putokaz u duhovnom životu, a tada se otuđuje i od Boga i raja i postajemo sami sebi dovoljni. Vidite, sveti Nikola je imao svetu prostotu, kod njega nije postojao etički konflikt, niti sumnja u Boga, on nije premišljao da li nekome pomoći, već je odlučno hitao i pomagao uvijek svima bez ostatka”.
,,Put koji nam otvara Sveti Nikola je put blažene svetnj prostote, koja ne dozvoljava sumnju, već bukti žrtvom i ljubavlju prema svima kojima treba pomoć”. – zaključio je otac Vladimir.
Posle pričešća vjernih, oko Hrama je prošla litija a potom je prerezan slavski kolač.
Nakon blagosiljanja slavskog kolača i koljiva, sabranima se ovom prilikom svojom besjedom obratio otac Radmilo Čizmović čestitajući slavu svim sabranim, poželjevši da ih blagoslov Gospodnji prati i molitve Svetog Nikolaja Mirlikijskog Čudotvorca davajući poseban osvrt na vrlinski život domaćina slave Brana Pajovića:
,,Srećna i blagoslovena slava i hvala svima što ste došli u ovom broju. Ono što moram takođe izdvojiti jeste to da me jedan čovjek ovdje prisutan mnogo podsjeća na Svetog Nikolu. To je naš domaćin Brano Pajović. Kao što je i Vesti Nikola udario šamar Ariju jeretiku, tako je i naš brat Brano često bio hajduk kad je trebalo, ali može i zna da bude majka, tj. da pomogne svima i da svakoga sasluša”.
,,Ova crkva ovdje iz 1905. godine, koja je bila zaboravljena, zapuštena i urušena, obnovila se upravo zaslugom i trudom Brana Pajovića ’90ih godina”. – podsjetio je prota Radmilo.
Prota Radmilo je dao poseban osvrt na mnogobrojen crkve i crkvišta u pješivačkom kraju, a posebno je naglasio ikonostas crkve u Drenošvici koji krasi izuzetno lijep ikonopisan lik Svetog Nikole:
,,Imamo u Drenošvici jednu Crkvu u kojoj na ikonostasu, ima jedan poseban prikaz Svetog Nikole mnogo lijep, jedan od najljepših koji sam vidio zajedno sa živopisnim oltarom. A taj živopis je radio isti onaj majstor Radul, koji je radio Gornji Manastir Ostrog i crkvu Časnoga Krsta. Taj majstor je docnije pošao u manastir Svetog Sergeja Radonješkog i nije se više vraćao kada je ondašnja bratija vidjela o kakvom je vrhunskom umjetniku riječ”.
On je takođe posebno naglasio i predivnu crkvu na crkvenom brdu u kojoj su tokom druge polovine XIX vijeka prenoćile mošti Svetog Vasilija Ostroškog uslijed napada Sulejman-Paše:
,,Takođe imamo i na crkvenom brdu jednu divnu crkvu pored magistrale. U njoj su mošti Svetog Vasilija Ostroškog 1877. godine prenoćile jednu noć, kada je Sulejman Paša vršio pohod, napad na Crnu Goru. To mi je ispričao profesor Predrag Vukić blaženog spomena. Uz pomoć Boga živoga i oca Dragana Mitrovića, starješine Sabornog hrama u Podgorici, napravljena je jedna tabla na kojoj piše da su mošti Svetog Vasilija Ostroškog prenoćile u toj crkvi”.
Prota Radmilo je ovom prilikom posebno izdvojio i crkvište na Dobrušu iz XIV vijeka koje je zadužbina cara Dušana, a koje je i posjetio i sam blaženopočivši Mitropolit g. Amfilohije:
,,Takođe moram da pomenem i jedno crkvište u Dobrušu koje datira iz XIV vijeka, tačnije iz 1334. godine. Ta crkva je zadužbina cara Dušana. Po predanju to je bilo lovište Nemanjića, i tu je car Dušan ubio jelena potpisavši sa Dubrovčanima vrlo povoljan ugovor za Državu i tu je sagradio crkvu koja je prije Drugog svjetskog rata bila i freskopisana. Porodica Vukićević je priložila sada pet hiljada kvadrata od svog imanja za put do crkve. Takođe smo prije nekoliko godina postavili tu i krst, a prije nekoliko godina je to mjesto posjetio i Mitropolit Amfilohije blaženog spomena”.
Naposlijetku on je naveo da je blaženopočivšti Mitropolit g. Amfilohije u Pješivce dolazio dva puta blagoslovivši da se obnovi crkva posvećena Rođenju Presvete Bogorodice, istakavši pritom da su Pješivce posjećivali i Sveti novomučenik Joanikije Lipovac, kao i Mitropolit Mitrofan Ban:
,,Blaženopočivši Mitropolit Amfilohije je u Pješivce dolazio dva puta. Prvi put je to bilo 2016. godine da osvešta ponovo crkvu Svetog Georgija, zatim i drugi put 2019. godine kada se popeo na Dobruš. Oduševljen je bio Dobrušom i blagoslovio je da što prije počnemo sa obnovom Dobruša i crkve Svete Gospođe – posvećena Rođenju Presvete Bogorodice”.
U ime domaćina zahvalio se svima gospodin Branislav-Brano Pajović, potom je priređena slavska trpeza ljubavi na kojoj su dječica recitovala pjesme u čast svetitelja Nikolaja.
Boris Musić
Foto: Aleksandar Vujović
