Na dan kada naša Sveta Crkva proslavlja Svetog Oca Savu Srpskoga, svoga Prosvetitelja i utemeljivača, tvorca Njene autokefalnosti, – služena je Sveta Liturgija, u podgoričkom hramu Svetog Đorđa.
Svetim evharistijskim sabranjem načalstvovao je starešina ovog drevnog hrama, protojerej Mirčeta Šljivančanin uz sasluženje braće sveštenoslužitelja: protojereja-stavrofora Gojka Perovića, Arhijerejskog namesnika podgoričko-kolašinskog, protojereja-stavrofora Milete Kljajevića, protojereja-stavrofora Dragana Stanišića, protojereja Jovana Radovića i đakona Luke Pavićevića.
Blagolepiju Bogosluženja svojim pojanjem doprineo je hor ,,Sveti Sava“, pod dirigentskom palicom, teologa i horovođe, Snežane Popović.
Nakon pročitanog jevanđelskog začala slovom pouke, sabranima se slovom pouke, obratio, načalstvujući sveštenoslužitelj, prota Šljivančanin – koji je ukazao da smo imali prilike da čujemo reč o dobrom pastiru, koji je zapravo Gospod naš Isus Hristos, koji je došao, da život imaju svi oni koji u Njega veruju i za Njim idu, i da Ga imaju u izobilju.
Otac je potom podvukao da je dobri pastir pozvao sve ljude i sve narode sveta da idu za Njim. A iz tih naroda koji su se odazvali na taj poziv, rađali su se pastiri koji su najsličniji bivali Hristu; koji su se na Hrista ugledali i koji su celi svoj život na Hristu zasnivali i Hristolika dela činili, naglasio je on.
,, Sabrali samo se danas da proslavimo, jednog takvog pastira, iz roda našega, srpskoga, čiji je otac rođen ovde u našem gradu, blizu ovoga hrama, koji pamti rođenje njegovog oca. Slavimo Svetoga Oca našega Savu, prvoga Arhiepiskopa i Prosvetitelja srpskoga koji je od djetinjstva, od malih nogu čuo glas dobroga pastira i odazvao se na Njega i krenuo za Njim – i nije se zaustavio, dok se nije uspokojio u Carstvu Ljubavi – tog dobrog pastira. “ naglasio je prota u svojoj besedi.
Kazujući, da je idući na tom putu, on pre svega prvo sebe dobro utvrdio u Istini dobrog pastira Hrista; da je učio, trudio se, molio, podvizavao se – sve davši, kako bi Njega zadobio.
,, A onda kada se utvrdio u veri u Hrista, kada je stekao jevanđelski um i jevanđelski razum – jevanđelski etos – prosijavši prvo na Svetoj Gori svojim vrlinama i svojim znanjima i kada se vratio svome narodu, nama, našim Praocima – utvrđivao ih je u toj Istini – da je Hristos Spasitelj, da je Hristos Onaj koji nam daruje život, smisao i spasenje; i da život mimo Hrista i bez Hrista nije istinski život -“ naglasio je otac.
Prota je zatim posebno podvukao da kada je čovek darovit, kakav je on bio, kada posveti svoj život Hristu – onda velika dela može činiti –
,, Zato je naš Sveti Sava Prosvetitelj – prosvetio nas je verom u Hrista, istinskom svjetlošću Božanskom a onda nas je učio i svemu drugome što je dobro i što je blagosloveno; učio nas je prosvjeti, učio nas je i nauci, učio nas i zakonodavstvu i diplomatiji; bio je otvoren čovjek za sve ljude, – zato što je sebe utvrdio u istini -“ podvukao je otac.
Objasnivši da samo onaj koji nije u Istini – se boji drugih ljudi; a onaj koji je poput Svetog Save sebe dobro utvrdio u Istini – je otvoren za druge ljude i za druge narode, prvenstveno utvrđujući svoj narod, ali pokazujući i ljubav i prema svima drugima.
,, Zato je učinio tako velika djela, i zato ga pamti svako srpsko srce i zato je on svijetli primjer pred svim zemaljskim narodima našega naroda i zato mu pjevamo i zato mu se radujemo – i zato ga naša djeca slave, jer je on najljepše srpsko dijete. !“ naglasio je prota u svojoj besedi, na Savindan.
Pitajući se potom – Šta nam u današnje vrijeme poručuje Sveti Sava ? Odgovorivši, da treba da se držimo vere u Hrista, da se držimo Istine Božije, Crkve naše Svetosavske koju je on osnovao i utvrdio, a utvrdio ju je tako, ne da bi je odvojio od drugih ljudi od drugih naroda… Nego da bi je utvrdio u jedinstvu u Hristu i sa drugim Crkvama pravoslavnim – pokazavši zrelost našeg naroda.
Otac je zatim pojasnio da nas Sveti Sava danas uči da se držimo istinske kulture i prosvete, da istinski držimo jedinstvo u Hristu, da bez tog jedinstva i zajedništva u Hristu, nemamo napretka, nemamo istinskog življenja; da braća moraju da se mire, iako se posvađaju, da jedan drugome opraštaju, mireći se; sećajući se kako je Sveti Sava pomirio svoju braću, Vukana i Stefana, kada se vratio sa Svete Gore Atonske.
To je bio, između ostaloga, jedan od Savovih velikih djela – da pomiri braću, jer bez jedinstva i bez pomirenja nema napretka – ni u porodici, ni u narodu, ni u svijetu; ali da bi bilo jedinstvo, pre svega, ono mora da bude utvrđeno u Istini, kazao je o. Mirčeta.
Sveti Sava je primer toga, podvukao je prota, primer istinite vere, istinitog života po veri i u ljubavi prema svome narodu, ali i u ljubavi prema svakom čoveku s kojim se sretao – svedočeći Hrista i veru pravoslavnu – zato neka nam Sveti Sava bude primer, jer boljega primera nemamo, poručio je otac.
,, Svi istinski ljudi u našem narodu, svi veliki ljudi u Crnoj Gori su se ugledali na Svetog Savu; ugledao se i Sv. Petar Cetinjski, ugledao se i Njegoš i mnogi drugi. Najviše se ugledao, (čiji nam je primjer najbliži), je naš blaženopočivši Mitropolit Amfilohije, koji je najsličnija ličnost u istoriji naše Crkve, Svetom Savi.
Prota je potom kazao da smo imali živi primer našeg pokojnog Mitropolita, a imamo i primer Svetoga Save i drugih Svetih iz našega roda koji su krenuli za Svetim Savom – kojima je on bio kao ona lastavica koja leti a za njom ide jato lastavica.
,, I u tom jatu i mi treba da idemo i u tom jatu da se nađemo, jer to je provjereni put – to je put koji vodi u život (kako pjevamo Svetom Savi) da i mi idemo Savinim putem, da se napajamo Savinom vodom jer je to Hristova voda, voda života, da se penjemo na Savin kuk, a to znači da se penjemo prema lestvicama vrlina hrišćanskih, da bismo tako i mi zajedno sa Svetim Savom ušli u neprolaznu radost Carstva Nebeskoga, Oca i Sina i Duha Svetoga, kome neka je slava i hvala u vjekove vjekova “ – završio je svoje izlaganje u podgoričkom hramu Sv. Đorđa, njegov starešina, prota Mirčeta Šljivančanin.
Nakon primanja Svete tajne pričešća, svom sabranom narodu koji se toga jutra okupio u hramu pod Goricom, podeljene su ikonice i pakovanja slatkiša.
Potom su sveštenoslužitelji ovoga Svetoga hrama, pristupili osvećenju i lomljenju slavskih kolača u čast Svetog Save, svim današnjim svečarima, među kojima je bio i hor ,,Sveti Sava“ kojim rukovodi dirigent, Snežana Popović.
Načalstvujući sveštenoslužitelj je, čestitajući slavu horu ,,Sveti Sava“ kao i njihovim polaznicima, takođe čestitao današnji praznik Prosvetitelja srpskog i popadijama Duški Stanišić i Nadici Radović i njihovim Školama veronauke kao i njihovim polaznicima.
Tom prilikom usledio je i Svetosavski program u kome su se istakli polaznici Škole veronauke ,,Sveti Đorđe“, protinice Nadice Radović – svojim recitacijama i pesmama, posvećenim Prosvetitelju roda srpskoga.
Sveštenoslužitelji su ovom prilikom, obradovali najmlađe parohijane – podelivši im Svetosavske paketiće.
Potom je za sav verni narod u Svetogeorgijevskom Domu, crkvene opštine podgoričke, upriličena slavska trpeza ljubavi, čija je domaćica bila, horovođa i teolog, g-đa Snežana Popović, sa svojim horom ,,Sveti Sava“, kome je danas bila krsna slava.
Elza Bibić
Foto: M. Matković/D. Radunović
Video: D. Radunović
