Praznik Uspenja Presvete Bogorodice molitveno je proslavljen u Sabornom hramu Svetog Jovana Vladimira u Baru.
Svetu liturgiju je služio protojerej-stavrofor Slobodan Zeković, uz sasluživenje protojereja Ljubomira Jovanovića i protojereja Mladena Tomovića.
U nizu praznika posvećenih Majci Božijoj, navodi otac Slobodan u svojoj besjedi, današnji praznik svakako zauzima posebno mjesto.
„A koliko je za sve nas važan današnji dan, govori i činjenica da je Sveta crkva, majka svih nas, radi našega spasenja i duhovnog ukrepljenja, ustanovila da se za ovaj sveti dan i praznik pripremamo postom. Postom koji nije dug, ali po pravilima posta on je jednak kao post pred praznik Vaskrsenja Hristovog. A današnji praznik Sveti oci nazivaju i drugim Vaskrsom.“
Navodeći da mi kao vjernici u Simbolu vjere na zajedničkim Svetim liturgijama, kao i u moltvama u svojim domovima, ispovijedamo da čekamo Hrista koji će ponovo doći da sudi živima i mrtvima i da Njegovom Carstvu neće biti kraja, a da ispovjedamo i to da čekamo vaskrsenje mrtvih i život budućega vijeka, prota Slobodan kaže da će se zaista tako i desiti kada Gospod ponovo dođe. Da će svi mrtvi ustati iz grobova i biće opšti veliki sud svim ljudskim pokoljenjima.
„A te velike radosti i te blagodati vaskrsenja tijela, Gospod je prije opštega vaskrsenja udostojio, na današnji dan, svoju svetu i prečistu majku Djevu Bogorodicu. Prilikom stradanja Gospoda našega, On je sa časnoga krsta svoju majku povjerio na čuvanje i staranje svome ljubljenome učeniku, Svetome Jovanu Bogoslovu, i zaista se od toga časa Sveti Jovan Bogoslov o Presvetoj Djevi Bogorodici starao kao o svojoj majci. Ali ne samo on, nego i svi drugi Sveti apostoli sa velikom ljubavlju i poštovanjem odnosili su se prema Njoj, a Ona je Svetim apostolima u svemu bila desna ruka. Na prvom mjestu bila im je molitvena podrška, pružala im je veliko ukrepljenje, a svojim prisustvom među njima veliku snagu duhovnu.“
Otac Slobodan kaže da u Svetom jevanđelju nije mnogo podataka zapisano o Presvetoj Bogorodici, ali da o Njenom životu najviše saznajemo iz Svetog predanja Crkve, koje je za nas i za naše spasenje isto tako važno i neizostavno kao i zapisana riječ Božija.
„Sveto predanje kazuje da se ona upokoila, vjerovatno, prešavši šezdesetu godinu svoga zemnoga života, a na njen pogreb u Jerusalimu sabrali su se svi sveti Apostoli. I ne samo oni koji su bili toga dana u svetom gradu Jerusalimu, nego na čudesan način silom Božijom i oni koji su bili daleko od Jerusalima na blagoslovenom zadatku propovijedanja Jevanđelja Hristovog, obreli su se toga dana u Jerusalimu da prisustvuju pogrebu presvete Djeve Bogorodice. Po promislu Božijem, među njima nije bio Sveti apostol Toma, koji je, došavši poslije tri dana u Jerusalim, zaželio da cjeliva prečisto tijelo Svete Djeve Bogorodice, Majke Božije. Ali kada je grob otvoren, u njemu nije bilo Njenog tjela, a istoga dana Svetim apostolima, koji su bili sabrani na molitvi, javila se Presveta Bogorodica i objavila tu radosnu vjest da je Gospod uzeo Njeno prečisto tjelo i da je Nju udostojio prije opšteg vaskrsenja te radosti vaskrsenja tijela. I ne samo toga, nego da je uznio na nebo, kao što se i Gospod vaznio na nebo i sjeo na presto Slave Svoje Nebeske.
U tu radost uzveo je i Svoju Prečistu Majku, koja je, možemo reći, predhodnica svima nama i koja nas zastupa pred prestolom Boga živoga. Da se i mi, trudeći se da hrišćanskim životom ispunjenim Jevanćeleskim verlinama, sami udostojimo te velike radosti i te velike blagodati obitavanja u Carstvu nebeskom, u blizini prestola Boga živoga.“
Na kraju se otac Slobodan osvrnuo i na današnje začalo iz Svetog jevanđelja koje se, kako kaže, gotovo na sve praznike Majke Božije čita, a to je susret Gospoda Isusa Hrista sa svetim ženama mironosicama, ravnoapostolnim Martom i Marijom. Njih dvije bile su sestre Svetoga Lazara četverodnevnoga, koga je Gospod podigao iz groba, nakon što je četiri dana u njemu mrtav ležao i već bio počeo da se raspada. Ovo začalo završava riječima Gospodnjim: „Vaistinu, blaženi su oni koji slušaju riječ Božiju i drže je.”
„A ko je nama ljepši i bolji primjer slušanja i držanja riječi Božije i života po njoj dao, nego Presveta Djeva Bogorodica. Neka bi nam ona bila na pomoći da i mi, sledujući Njoj i svima svetima koji od pamtivijeka Bogu ugodiše, budemo vjerne sluge Gospodnje. Da slušamo riječi Božije, zapovijesti Božije, po njima da živimo i tako živeći da idemo sigurnim putem ka Carstvu nebeskom i vječnoj neprolaznoj radosti koju je Gospod obećao svima koji u Njega vjeruju i koji Njega vole. Svima koji su kršteni u ime Svete Trojice, Oca, Sina i Duka Svetoga, Boga našeg.“
Tekst/foto/video: Dejan Vukić
