Svetogorske staze kojima su proteklih par decenija propešačili Mitropolit Amfilohije i Vladika Atanasije još uvek bude sećanja kod mnogih svetogoraca na naše velike i nezaboravne duhovne oce sa kojima su družili i mnoga svenoćana bdenija odslužili.
Prilikom hodočašća na Svetu Goru tokom Svetle Sedmice, ove tekuće godine, imali smo priliku da se u to iz prve ruke uverimo, i to dragoceno iskustvo vam prenosimo.
Jedan od njih koji se sa velikom zahvalnošću seća Mitropolita Amfilohija je sadašnji Prota Sveštene svetogorske Opštine monah Hristofor Ivironski. Naime, tokom doktorskih studija u Atini tadašnji mladi jeromonah Amfilohije Radović u Crkvi Svete Paraskeve u Atini gde je služio, okupljao je velik broj mladih studenata i đaka učeći ih Svetim Ocima Pravoslavne Crkve. Upravo jedan od njih bio je i današnji Prota Sveštene svetogorske Opštine monah Hristifor Ivironski.
Tih godina u Atini , kasnih šezdesetih i ranih sedamdesetih , bila su aktivna bogoslovska udruženja ili bratstva Zoi ( Život) i Sotir (Spasenje) koja su imala više protestantski nego pravoslavni duh. Sa pojavom naših jeromonaha, koje je poslao Sveti Ava Justin Ćelijski na studije u Atinu, počeo je svetootački duhovni preporod kod grčke omladine , svedoči svetogorski Prota visokoprepodobni monah Hristifor Ivironski.
Poseban uticaj na Protu o. Hristifora ostavio je mladi jeromonah Amfilohije, kojeg je rukopoložio za jeromonaha Mitropolit Kefalonije Prokopije. Sa nostalgijom i radošću seća se Prota o. Hristifor kako ih je jeromonah Amfilohije podučavao Svetim Ocima i sa kojim je briljantim znanjem objašnjavao nepravoslavno učenje čuvenog savremenog grčkog nobelovca i književnika Kazantzakisa.
Uticaj Mitropolita Amfilohija, tadašnjeg mladog jeromonaha, na tadašnjeg filologa a današnjeg svetogorskog Protu o. Hristifora bio je presudan, jer zahvaljujući duhovnom svetootačkom opitu koji je usadio u mlade studente i samog današnjeg Protu, uticalo je da napusti ovosvetsku taštinu i da se uputi na Svetoj Gori gde je zajedno sa Arhimandritom o. Vasilijem Gondikakisem jedan od obnovitelja opštežića u Manastirima Stavronikita i Iviron.
A sam čuveni Starac i bogoslov Arhimandrit Vasilije Gondikakis, sa kojim smo se uveče sreli u gostoprimnici Manastira Ivirona, sa jednim retkim duhovnim žarom pričao je o Vladici Atanasiju i višedecenijskom poznanstvu sa njime.
U prisustvu Igumana Manastira Ivirona o. Natanaila Starac Vasilije pričao nam je do kasno u noć o Vladici Atanasiju Jevtiću i njegovim posetama Manastiru Iviron. Rado se seća kako je Vladika Atanasije jednom prilikom kad je služio u Ivironu sav svoj prtljag sa vladičanskim odeždama i „dikirijama“ i “ trikerijama“ imao u jednoj običnoj kesi.
„Jedinstven i neponovljin“ bio je zaključak Starca Vasilija o Vladici Atanasiju, koji smatra da je samo Vladici Atanasiju priličilo da se jurodivo ponaša i da istovremeno to ponašanje kod nikoga ne izaziva odbojnost nego simpatičnost, jer je u svojoj ljubavi prema Svetogorcima Vladika Atanasije bio iskren i do svoga upokojenja veran.
Prilikom razgovora sa Starcem Vasilijem mogla se primetiti u njegovim staračkim godinama bistrina uma i svežina duha kao i briga za čitavu Pravoslavnu Crkvu po svoj vaseljeni a tako i za Srpsku Pravoslavnu Crkvu. Ljubav koju ima Starac Vasilije u svom srcu prema Vladici Atanasiju Jevtiću je svedok da smrt ne može da razdvoji braću u Hristu i da vera u Vaskrsenje Hristovo je zalog našeg večnog života i večne bratske ljubavi.
Svetogorske staze kojima su nekada propešačili mnogi u rodu srpskom, počevši od Svetog Save i Simeona Mirotočivog pa sve do Mitropolita Amfilohija i Vladike Atanasija Jevtića, čekaju sve nas da se i mi njima uputimo ka svetogorskim manastirima i da se poklonimo mnogim čudotvornim Ikonama Majke Božije i da u razgovoru sa svetogorskim monasima dušu napojimo svetootačkim predanjem kojim su do poslednjeg izdisaja živeli svetog života Mitropolit Amfilohije i Vladika Atanasije Jevtić.
Preuzeto sa fb profila arhimandrita Evsevija (Meandžije)
Arhimandrit mr. Evsevije Meandžija
