Juče se navršilo četiri godine od upokojenja protosinđela Isaka Simića, sabrata Cetinjskog manastira. Otac Isak se upokojio na Blagovijesti, 7. aprila 2021. godine, posle dugogodišnje srčane bolesti, pričestivši se prethodno Svetim darovima.
Sahranjen je 8. aprila, na praznik Sabora Svetog arhangela Gavrila, na monaškom groblju u Manastiru Ćelija Dobrska, metohu Cetinjskog manastira. Opijelo je služio Njegovo Preosveštenstvo Episkop budimljansko-nikšićki i administrator Mitropolije crnogorsko-primorske g. Joanikije, uz učešće bratstva Cetinjskog manastira i cetinjskih paroha.
”Ovaj tihi i čestiti monah i posvećeni sveštenoslužitelj Hristov poživio je među nama nenametljivo i skromno. I tako i odlazi iz ovoga svijeta. Ali ostavlja divan spomen, svijetli spomen gdje je god bio – i u Cetinjskom manastiru, i u manastiru Dajbabe gdje ga je stigla njegova bolest i njegov krst koji ga je smirio i vratio u manastir njegovoga postriga i svome duhovniku Mitropolitu Amfilohiju. I tu je, pored ćivota Svetoga Petra Cetinjskoga provodio poslednje godine svoga života. Odlazi po našem osjećanju prerano, ali Bog zna zašto ga uzima u ovom vremenu. A mi imamo osjećaj da se on lijepo spremio i da se, i pored toga što mi tugujemo i pored toga što imamo tu misao da prerano odlazi, imamo ipak dublje osjećanje da je on ispunio smisao svoga života ovdje na zemlji, pa je požurio.u naručje svome Gospodu”, kazao je između ostalog u besjedi na opijelu ocu Isaku Vladika Joanikije.
Otac Isak je rođen 21. aprila 1961. godine u Adaševcima kod Šida, od oca Slavka i majke Dobrile. Na rođenju je dobio ime Zoran, a docnije je na krštenju dobio ime Simeon. Diplomirao je na katedri Istorije umjetnosti na Filosofskom fakultetu u Beogradu gdje je studirao i psihologiju. U Cetinjski manastir je došao 1993. godine za Vaskrs. Zamonašen je rukom blaženopočivšeg Mitropolita Amfilohija, zajedno sa sadašnjim Episkopom pološko-kumanovskim Joakimom i igumanom Manastira Stanjevići arhimandritom Jefremom, na praznik Svetog Isaka i Jefrema Sirina, 10. febuara 1996. godine. Obavljao je poslušanje manastirskog rizničara više godina. Rukopoložen je u đakonski čin 26. jula iste godine u Manastiru Svetog Arhangela Mihaila na Prevlaci. Jeromonah je postao na Veliku Subotu 1999. godine u Cetinjskom manastiru.
Odlukom i blagoslovom Mitropolita Amfilohija, otac Isak je postavljen za nastojatelja Manastira Dajbabe 1999. godine. U tom zvanju, napisaće knjigu „Život i djelo Prepodobnog oca našeg Simeona Dajbabskog“ (2004) koja je objavljena sa sabranim spisima Svetog Simeona prema kome je gajio posebnu ljubav. Napisao je i akatist Svetom Simeonu Dajbabskom i po blagoslovu blaženopočivšeg Mitropolita Amfilohija prvi put je služio ovu svetu službu 16. maja 2010. godine u Baru.
Zbog zdravstvenih problema, otac Isak se vraća 2007. godine na Cetinje, u manastir svog postriga. Kao jedan od autora, učestvovao je u izradi kapitalnog djela „Riznica Cetinjskog manastira“ (2013), a napisao je i nekoliko radova iz oblasti istorije crkvene umjetnosti koji su objavljeni u izdanjima Mitropolije. Na praznik Svetog Nikolaja Žičkog i Joasafa Srpskog, 3. maja 2013. godine, Mitropolit Amfilohije mu je dodijelio čin protosinđela. Do svog upokojenja, pored mnogih zdravstvenih problema, revnosno je obavljao dužnost manastirskog sveštenoslužitelja. Bio je poznat po svojoj blagoj naravi i omiljen među vjernicima.
Molimo se Gospodu da oca Isaka u naseljima pravednih nastani i da mu učini vječan spomen!
