Knjiga “Hiljadu godina” autorke Ksenije Aleksandre Milosavljević, predstavljena je sinoć u kripti Sabornog hrama Svetog Jovana Vladimira. Na promociji, koju je organizovala Crkvena opština Bar, pored autorke, govorili su protojereji Jovan Plamenac i Igor Balaban, Olivera Balaban i glumac Pavle Ilić.
“Ovo nije samo predstavljanje njene knjige “Hiljadu godina” već omaž Kseniji Milosavljević i priča o dubokoj brazdi koju je zaorala u Baru, a koja je dosegla i do Cetinja, kasnije i do Pančeva i dala mnoge divne plodove”, kazao je u uvodnom obraćanju protojerej Plamenac. Potom su u video prezentaciji prikazane fotografije “Barski spomenar u 100 slika, od 1996-2016”, nastale u periodu tokom kojeg je autorka živjela i radila u Baru kao vjeroučiteljica, zajedno sa suprugom sveštenikom Čedomirom Milosavljevićem.
“Ksenija je držala časove vjeronauke i u Virpazaru i Sutomoru. Ona je uspostavila “Dječji sabor” na Cetinju, sada najznačajniju crkvenu dječju manifestacija, za šta je tada dobila blagoslov Mitropolita Amfilohija”, prisjetio se protojerej Plamenac.
On je takođe istakao da su Ksenijine priče i drame vrhunske, a da je to što nije poznata kao književni stvaralac, što je nema u čitankama, na festivalima đečje poezije, djelimično posljedica toga što svojstvo njenog bića nije da se nameće.
Protojerej Igor Balaban otkrio je da je kao mlađi učestvovao u predstavama koje je Ksenija pripremala sa đecom i prisjetio se kako je započelo njihovo prijateljstvo.
“Prijateljstvo je počelo kada sam bio jedva punoljetan mladić. Nekako me Bog prizvao u crkvu i neki od prvih ljudi koji su to prihvatili bili su Ksenija i đakon Čedo. Oni su u to doba, prije dvadesetak godina, imali značajnu i važnu ulogu u crkvenoj zajednici, ne samo zato što je Čedo bio đakon u Parohijskom domu, gđe smo se okupljali na Topolici i ne samo zato što je Ksenija bila vjeroučiteljica, nego i zato što su bili vrlo otvoreni za lična prijateljstva, razgovore i pomoć, posebno kad neko ulazi mlad u crkvu, i kada su mu potrebna objašnjenja i savjeti na dnevnom nivou”, kazao je protojerej Balaban.
O knjizi je kazao da se žanrovski ne može odrediti, jer ima i pjesama, drama, pripovjedaka…
“Ovakve knjige su nam zbilja potrebne. Ovu knjigu bi trebalo da ima svaki vjeroučitelj, da se njome nadahnjuje, ali i drugi hrišćani da je čitaju i da ozbiljne stvari uče iz nje”, naglasio je protojerej Balaban.
„I ne samo to, nego je jedan svojevrstan spomenar, ljetopis rađanja jedne crkvene zajednice. Ksenija kojoj Gospod nije dao svoga ličnog poroda, u ljubavi je porodila generacije i generacije barske đece, danas divnih i čestitih Hrišćana, pa tako sada u toj ogromnoj zajednici imate i nekoliko sveštenika, puno profesora, književnika, teologa… “, kazala je Olivera Balaban.
Ona je na kraju obraćanja pročitala i dio predgovora za knjigu „Hiljadu godina“, koju je napisala popadija Anastasija Vesna Ilić, dramska umjetnica, spisateljica i publicistkinja.
„Pred vama je knjiga koja je nastajala iz zaigranosti, iz zajedničke igre đece i odraslog, koji je i sam đetetu sličan, a posjeduje neke osobine odraslosti- u umjetnika česta kombinacija, kao što je sposobnost da se iz haosa pređe u uređenost, da se kreativni haos uredi i da se pretvori u zaokruženu cjelinu pozorišnog komada. Zatim, pozorišne predstave u kojoj će žitija i svijet iz žitija, biti oživljeni kroz igru i pozorište. Tako će postati inspiracija za ono svakodnevno- za život“, pročitala je Balaban.
Glumac Pavle Ilić je sarađivao sa Ksenijom na postavljanju predstave „Hiljadu godina“ koja je rađena 2016. godina povodom obilježavanja hiljadu godina od stradanja Svetog Jovana Vladimira.
„To mi je jedna od najdražih saradnji. Zaista mi je bilo lično zadovoljstvo i čast. Bilo je naravno iskušenja, ali i velike blagodeti. Iskušenja je Ksenija uglavnom preuzimala na sebe, tako da sam ja to manje osjećao. Srećan sam što sam radio tu predstavu zbog te đece, Ksenije ali i vrlo korisno utrošenog vremena“, istakao je Ilić.
Autorka je na kraju večeri govorila o uspomenama koje je vezuju za Bar. Zahvalila je svima koji su došli na promociju knjige i svima sa kojima je sarađivala. Na poklon je donijela stotinak fotografija namijenjenih onima koji su pohađali časove vjeronauke i učestvovali u programima koje je pripramala.
Aleksandra Ksenija Milosavljević, rođena 1964. u Pančevu, završila gimnaziju i Višu školu likovnih i primenjenih umetnosti u Beogradu, apsolvirala na Višoj učiteljskoj u Vršcu i Bogoslovskom institutu SPC u Beogradu. Po struci konzervator- restaurator, a po vokaciji pisac i režiser. Živi i stvara u rodnom gradu.
Izvor: https://barinfo.me/
