Gost radija Svetigora je Dušan Sibinović iz Beograda sa kojim smo razgovarali o pokretu „Smrt svetu“ koji je nastao kao odgovor grupe mladih američkih pravoslavnih monaha 90-tih godina na razna bespuća savremenog svijeta i njegove dušegubne zamke za omladinu. U toku razgovora je bilo riječi o rok i pank kulturi i njegovoj povezanosti sa Pravoslavljem, o terminu „Deca apokalipse“ kao i o značaju ovog pokreta i njegovoj misiji među mladima danas.
Šta je Smrt Svetu?
Death To The World (Smrt Svetu) je pravoslavni fanzin objavljivan u Americi, od strane monaha manastira Sv. Germana Aljaskog u Platini (Kalifornija), okupljenih oko groba oca Serafima Rouza, kao jevanđeljsko glasilo posvećeno mladima u pank subkulturi od monaha koji su i sami bili pankeri.
Fanzin kako navode „nadahnjuje traganje za Istinom i preispitivanje duše, usred modernog doba nihilizma i očajanja, promovišući drevne principe poslednje istinske pobune – umreti za ovaj svet i živeti za drugi.”
Izvorno, bratstvo je planiralo da pošalje članak o ocu Serafimu Rouzu (osnivaču manastira), magazinu Maximum RocknRoll. Odlučivši se da dodaju deo o svom manastiru, grubo su odbijeni sa objašnjenjem da magazin reklamira samo muziku i fanzine. To ih je inspirisalo da sami pokrenu fanzin. Prvi broj izašao je decembra ’94, i doneo pisma iz svih delova sveta.
Fanzin je nastavio da se štampa i deli na pank koncertima i underground dešavanjima sa tiražom do 50.000. Izdato je 12 brojeva.
Kako je fanzin imao značajan uticaj na omladinu u kontra kulturi 90-tih, i privukao pažnju šire štampe, to je dovelo do izdanja prve knjige Džastina Marlera 1997. pod nazivom Deca Apokalipse (u originalu Youth of the Apocalypse), tada oca Jovana Marlera, i oca Andreja Vermuta, monaha Svetogermanskog bratstva. Pisali su je da bi raskrinkali jednu od, kako sami kažu, „najbolje čuvanih tajni zapadne civilizacije“ (koja tvrdi da je Bog mrtav) ali i da savremenu omladinu – „decu apokalipse“ pozovu na pobunu, na jedinu istinsku i delotvornu čovekovu pobunu – na pokajanje, na menjanje sebe!
Godine 1997. prestaje sa izlaženjem da bi ga 2006. sa blagoslovom manastira ponovo pokrenuli mlađi obraćenici Antiohijske crkve Sv. Varnave u Kosta Mesi, takođe iz Kalifornije. Sa njihovim blagoslovom rodio se i naš ogranak na srpskom jeziku 2014. godine.
