Književnik Radojica Radović (1956-2019), koji se upokojio u Gospodu u subotu, 12. oktobra, nakon duge i teške bolesti, danas je sahranjen u selu Kosijeri. Opijelo počivšem književniku je služio Njegovo visokopreosveštenstvo Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije sa sveštenstvom u kapeli na Novom groblju na Cetinju.
Opraštajući se od Radojice, Visokopreosvećni je kazao da je on jedan od onih koji je čuo riječ Božiju, vjerujujući Onome koji je poslao Hrista Boga našega, i kao takav pribrojan je životu vječnom i neprolaznom:
„Osnovno njegovo svojstvo jeste upravo ta vjera da ljudsko dostojanstvo nije samo ovdje na zemlji ovih 30 ili 50, 5 ili 90 godina, nego je ljudsko dostojanstvo vječno i neprolazno, ali vječno i neprolazno onima koji vjeruju u život vječni, u Boga koji je darodavac ne samo prolaznog, nego vječnoga i neprolaznoga života.“
Mitropolit je sa prisutnima podijelo sjećanje da je Radojica jedan od onih ljudi koje je sretao svih ovih 30 godina od kada se nalazi na Cetinju, iznoseći utisak da je on jedan od najznačajnijih i najboljih i najumnijih Cetinjana:
„On je i odlazeći iz ovog života, postradavši, skoro svaki dan dolazio u Cetinjski manastir, vjeran do smrti ćivotu Svetog Petra Cetinjskoga, pričešćivao se Tijelom i Krvlju Gospoda i Boga i Spasa našega Isusa Hrista, primao u sebe taj zalog vječnoga i neprolaznoga života. I zato danas ispraćajući ga, mi tugujemo za njim, jer ga je, po našoj ljudskoj mjeri, prerano Gospod prizvao“, kazao je Mitropolit.
Ističući da Bog znade kad će koga da prizove i da, kao što i mi volimo, i Bog voli ono što je časno i čestito, vladika Amfilohije je objasnio da je zato i prizvao Radojicu Radovića da izađe pred Njega i posvjedoči svoj život, i prenese ono što je dobro i čestito uradio na zemlji.
Po njegovom mišljenju između svih dobrih i časnih djela Radojice, najznačajnije njegovo djelo jeste njegova nedavno objavljena knjiga „Sura gora” o medovskim stradalnicima.
„To je izuzetno dijelo koje ide ispred njega i sa kojim on izlazi pred licem onih koji su život svoj žrtvovali za vjeru i otačastvo svoje, koji su postradali u Medovi, uspjeli da se spasu pa kasnije otišli na Solunski front, onih koji su učestvovali u oslobođenju našeg naroda od Đevđelije do Cetinja, Crne Gore. Neka Gospod upokoji i podari Carstvo nebesko našem Radojici vjernome Bogu, vjernome Svetom Petru Cetinjskom i Petru Lovćenskom Tajnovidcu“, rekao je Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije.
Još jednom ističući značaj romana “Sura gora” Radojice Radovića, Visokopreosvećeni vladika Amfilohije je istakao da se on tokom pisanja nadahnjivao, naročito tokom pisanja ove poslednje, najdragocjenije i najbolje knjiga koja je objavljena u Crnoj Gori u ovo naše vrijeme, Svetim Petrom Drugim, Lovćenskim Tajnovidcem.
„I zato neka bi Gospod upokojio njega, a njegovima sinovima i srodnicima podario utjehu u tome da su imali i da imaju jednog od najznačajnijih i najumnijih ljudi koji je Cetinje iznjedrilo u svoje vrijeme. Bog da mu dušu prosti“, zaključio je u oproštajnom slovu Njegovo visokopreosveštenstvo Arhiepiskop cetinjski Mitropolit crnogorsko-primorski g. Amfilohije na opijelu književniku Radojici Radoviću.
Radojica Radović rođen je na Cetinju 1956. godine. Iako je po obrazovanju bio magistar ekonomije, njegova osnovna vokacija bila je književnost.
Autor je značajnog književnog opusa za koji je dobio brojne nagrade i priznanja. Uvršten je u preko deset zbornika i antologija proze i satire u Crnoj Gori i bivšim jugoslovenskim republikama. Učesnik je velikog broja festivala poezije na prostoru nekadašnje Jugoslavije. Objavio je knjige poezije: “Bude da nema pjesme”, “I nema me više”, “Sepira Nere”, “Na konjima psi”. Pored poezije, pisao je i satirične priče i monodrame. Priredio je antologiju cetinjskih pjesnika Cetinjske staze i bio jedan od urednika časopisa Ars, kao i član Udruženja književnika Crne Gore.
Posebno mjesto u njegovom stvaralaštvu, prema mišljenu čitalaca i književne kritike, zauzima roman “Sura Gora” objavljen na konkursu Književne zadruge Srpskog narodnog vijeća i Udruženja književnika Crne Gore, koji je proglašen za najbolje prozno ostvarenje godine.
Roman “Sura gora” Radojice Radovića pripada zrelim proznima ostvarenjima, možda ponajboljim u nekoliko poslednjih godina u Crnoj Gori. Slojevita, do detalja iskristalisana priča o čovjeku koji se u potrazi za iole ljepšim životom u jednom nedovoljno istraženom prelomnom vremenu, našao u samom središtu burne crnogorske, evropske i svjetske istorije iz prvih decenija prošlog vijeka. Okosnica romana zapravo je medovska tragedija, događaj koji svjedoči o vrhunskom patriotizmu našeg naroda, koji je iz daleke Amerike pohitao na poziv države da brane svoj narod od austrougarskog okupatora 1914. godine.
Vesna Dević
