U Pobusani ponedjeljak, 24. aprila 2023. godine, saglasno odluci Svetog Arhijerejskog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve, u svim eparhijskim hramovima i crkvama odslužen je opšti pomen, parastos za pobijene u Jasenovcu i ostalim logorima i stratištima u Drugom svjetskom ratu. U Sabornom hramu Hristovog Vaskrsenja u Podgorici nakon prethodno odslužene Svete Liturgije parastos stradalnicima odslužili su sveštenici: protojereji Miladin Knežević, Predrag Šćepanović, Mirčeta Šljivančanin, Nikola Pejović, kao i jerej Velimir Bugarin.
Nakon odsluženog parastosa, svima sabranima obratio se protojerej Predag Šćepanović, arhijerejski namjesnik podgoričko-danilovgradski koji se ovom prilikom osvrnuo na mnoga stradanja srpskog naroda kroz istoriju:
,,Mnogo smo stradali kao narod, a one riječi Vladike Nikolaja: ,,O Bože, koliko je živih među mrtvima i mrtvih među živima?” govore da Jasenovačke žrtve jesu ušle u nimbus nebeske pravde i da je njihova mučenička smrt sjeme za nove hrišćane”.
U nastavku prota Predrag je podsjetio na mnoga stratišta našeg naroda:
,,Ne samo Jasenovac, već i Jadovno, Prebilovci, Kozara, Lika, Kordun i Livanj i mnoga druga stratišta i kod nas u Crnoj Gori: Piva i Velika, isto su jedna scena dostojna antičkih drama”.
,,Sve ono što je Bog zasijao, posijao, mora da vaskrsne. Laž kada se pogrebe ona ne ustaje, a istina kada se pogrebe ona Vaskrsava!”. – naglasio je on.
Prota Predrag je u daljem obraćanju istakao da je srpski narod u nekom vremenu zaboravio na Novomučenike Jasenovačke, ali da su blaženopočivši Vladika Atanasija Jevtić i Mitropolit Amfilohije Radović sjećanje na to stradanje i mučeničku žrtvu obnovili i utvrdili:
,,Bijahu došla vremena kada smo zaboravili Jasenovačke Novomučenike i kada smo njihovu nevinu krv zaboravili pred Bogom. Ali, bilo je onih otaca i učitelja naše crkve – na prvom mjestu Blaženopočivšeg Vladike Atanasija Jevtića i Mitropolita Amfilohija Radovića, koji su sedamdesetih godina prošlog vijeka vršili prve parastose nad tim jamama i stratištima. Naučili su nas da nikad ne zaboravimo da je mučenička krv upravo sjeme za nas nove hrišćane”.
On je zatim sve prisutne podsjetio na predani i požrtvani rad Episkopa pakračko-slavonskog g. Jovana čijim trudom raspeta Crkva na tim prostorima vaskrsava:
,,Poslednjih dvadeset godina Vladika slavonski g. Jovan se zaista mnogo trudi. Tamo se obnavlja život i paradoksalno tamo gde je život nasilno prekinut, Vaskrsenjem Hristovovim vaznosi se i vaskrsava Crkva raspeta naroda zaklanoga na svetoj zemlji Jasenovca, Jadovna i drugih stratišta”.
,,Neka bi Bog dao da se ovo zlo nikada, nijednom narodu na ovom svijetu više ne ponovi, ali, mi kao narod moramo pamtiti Jasenovac. Ne smijemo zaboraviti, ne smijemo se svetiti, ali na prvom mjestu tu je liturgijski spomen, a Liturgija i Crkva sve pamte od Adama do današnjih dana”. – poručio je prota Predrag.
Naposlijetku, on je akcentovao i primjer velike žrtve i davanja u liku i djelu Dijane Budisavljević koja je spasila oko dvanaest hiljada srpske djece od sigurne smrti:
,,Trebamo se sjetiti i divne žene, svete žene – Dijane Budisavljević koja je spasila oko dvanaest hiljada srpske djece, pravoslavne djece koja su odvedena u taj logor samo što su bila druge vjere i pripadala drugom narodu”.
,,Daj Bože da nas Jasenovačke žrtve uvijek opominju da i u najtežim životnim trenucima trebamo reći opipavši njihove rane poput apostola Tome koji je opipao rane Hristove i reći: živ je Gospod moj i Bog moj!”. – zaključio je protojerej Predrag Šćepanović.
Boris Musić
