Na Veliku subotu služena je Sveta liturgija u podgoričkom Hramu Velikomučenika Đorđa, kojom je načalstvovao protojerej-stavrofor Gojko Perović, arhijerejski-namesnik podgoričko-kolašinski.

Visokoprečasnom proti sasluživala su braća sveštenoslužitelji ovog drevnog hrama: protojerej Mirčeta Šljivančanin, starešina crkve, protojerej-stavrofor Mileta Kljajević, protojerej Jovan Radović, jerej Blažo Božović i Luka Pavićević.

U toku Liturgije je po drevnoj osveštanoj tradiciji obavljeno saborno krštenje 10 katihumena, koji su pribrojani Crkvi Božijoj.

Tokom Svetog bogosluženja na liturgijske vozglase odgovarali su pojci Crkve Svetog Đorđa, praćeni Nemanjom Kljajevićem, studentom Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta, u Beogradu.

Potom se poučnom besjedom prisutnima obratio načalstvujući sveštenoslužitelj, prota Gojko Perović:

,,Ovom svetom službom smo obavili Svetu liturgiju i ponovili Tajnu večeru Gospodnju, a i okusili onu Tajnu večeru koja nas čeka u Carstvu nebeskome“, podsjetio je otac, rekavši da je danas najslikovitije gdje se služi Sveta liturgija.

,,Mi je služimo u praznom grobu Gospodnjem, jer tamo gdje je trebalo da bude smrt, nestanak, pogibija, smrad… tamo je mjesto večnoga života. Baš zato što tamo nema nikoga, a trebao je da bude pokojnik i što izbija svjetlost i što su anđeli kao stanovnici Carstva nebeskoga ispunili tu prostoriju, mi baš tu dolazimo da okusimo vječni život“, naglasio je prota.

Otac je dodao da je Vaskrsli Hristos izašao iz groba i da ne čini čudo Vaskrsenja, da bi smo se mi tome divili, nego je vaskrsao i ostavio prazan grob, da bi mi u taj prazni grob ušli i pričestili se, okusili vječni život koji nam se daje. Ovdje je otac napravio paralelu sa djetetovim boravkom u majčinoj utrobi, gdje je kazao da kao što je bebi pupčana vrpca veza za sljedeći život, jer se kroz nju hrani, tako i mi preko Svete liturgije primamo vječni život, da kad dođemo tamo naviknuti sretnemo se s Bogom, Licem k licu.

U tom smislu, pojasnio je prota Gojko, Crkva je ostavila da se na Veliku subotu, kad je grob prazan vrši krštenje onih koji nisu kršteni.

,,Svijeće u rukama novokrštenih su simbol Carstva nebeskoga koje se ne gase, a ta bijela platna/peškiri su simboli čistota njihovih duša”, poučio je otac, dodavši da smo zato mi veliki – jer smo Božiji. Jer za svakoga od nas, život je Božiji dar.

Završavajući svoje obraćanje, otac Gojko je poželio da se obnovimo i tako čisti ostanemo do Drugog dolaska Hristovoga.